Stap 7: het souterrain

Een gedenkwaardig moment: op 19 oktober werd het eerste blijvende onderdeel van het huis gerealiseerd via het storten van de vloer van het souterrain. De nazomer was nu echt voorbij en het verse beton werd met een dekzeil beschermd tegen de regen. Binnenkort volgen de kelderwanden, de isolatie van de wanden en het coaten van de naden van de waterkerende zijden. Daarna kan de kuil weer dicht en wordt de rest van de fundering geplaatst.

Op dezelfde dag vond ook de eerste bouwvergadering op het werk plaats. De bouw lijkt typisch zo'n branche waarin er 1 man werkt en de rest toekijkt en aanwijzingen geeft. Hier wordt de paal opgezet met de verlichting van de bouwplaats. Ook hebben we met z'n allen gezocht naar de put van de brandkraan die Zanoli onder een laag aarde had verborgen.

Tot slot kwam Lukas Kastelein onverwacht nog even kijken naar de voortgang van het werk.

Contouren & restanten

Vandaag 15-10, tijdens de verjaardag van Brigitte en in aanwezigheid van logé Maurits, werden de contouren zichtbaar van de vloer van het souterrain en het bijbehorende trapgat. De grond is nu volledig geëgaliseerd en verbeterd en klaar voor het daadwerkelijk aanbrengen van de vloer. Het was overigens een prachtige dag: Indian Summer met 20 gr. C!

Toen we nog eens goed rondkeken zagen we in de wand van de kuil plotseling de restanten van wat waarschijnlijk eens een gemetselde beerput moet zijn geweest. We konden David verzekeren dat er nu echts niets meer te ruiken viel en dat de begroeiing afkomstig was van gewone planten.

Bekisting en Letters

Afgelopen week is nog wat grondverbetering aangebracht onder de keldervloer, een wateraansluiting gemaakt in een tijdelijke put en grond uitgereden aan de voorzijde om ruimte te maken voor de opslag van materialen. Vrijdagmiddag 14-10 om 16.00 uur lag de buitenbekisting van de kelder en de trap op zijn plek in de kuil. Maandag wordt de isolatie onder de kelder aangebracht en de dagen daarop de rest van de bekisting en de wapening van de vloer en de kimmen. Woensdag volgt het storten van de betonvloer van de kelder. Dan ook de 1e bouwvergadering op locatie. Er staat heel wat te gebeuren!

Vandaag is Brigitte bij Lettters in Steen geweest om de eerste ontwerpen voor een gevelsteen te bespreken. Het bleek een zeer inspirerende ochtend te zijn geworden in het atelier aan de Kerkstraat in Utrecht. Al pratend met Britt Neleman en haar man kwamen ze gezamenlijk tot de "perfecte" oplossing: een hoeksteen in de gemetselde kolom naast de deur. Nu nog de juiste steensoort gaan uitzoeken, die ook gebruikt kan gaan worden voor de raamdorpels.

Bewoners

De belangrijkste nieuwe bewoners bovenop de Tafelberg op Nieuwjaarsdag 2005. Vlnr. Andrea, Julius en David.

Stap 6: peil, uitgraven en grondverbetering

Zoals het gewoonlijk schijnt te gaan in de bouw gebeurde er op de afgesproken startdatum niets. Dat had te maken met de constructeur die nog aan de gang moest en met de Gemeente die akkoord moest gaan met de uitvoering van de fundering. Een paar weken later, nadat de bouwplaats en het peil waren uitgezet, kon Zanoli gaan uitgraven. Hier bespreekt hij de situatie met uitvoerder Rene en werkvoorbereider Jeroen. Uit het handgebaar van Zanoli valt op te maken dat grondverbetering echt noodzakelijk is en dat aan het aanvoeren van de nodige kuub's zand niet valt te ontkomen!

Weer een dag later waren we eigenaar geworden van het grootste en het diepste gat van het Gooi. In deze kuil moet het souterrain met een hoogte van ca. 3 meter worden aangebracht. Voor grondwater hoeven we niet te vrezen: dat zit op ca. 40 meter onder het maaiveld. Op de bodem is een laag zand aangebracht die machinaal is uitgetrild: de grondverbetering.

P.S. Ik heb gemerkt dat sommige foto's kunnen worden uitvergroot door erop te klikken. Ik heb nog niet kunnen achterhalen waarom dit bij de een wel lukt en bij de ander niet.

Stap 5: het sonderen

Het sonderen van de bodem werd uitgevoerd door WIHA Grondmechanica met behulp van een sondeerdrups. Die was kort voor de afgesproken datum stuk gegaan, zodat er weer enige vertraging optrad. Gelukkig kon de afstandbediening snel worden gerapareerd en op 1 september, kort voor de afgesproken start van de bouw, ging de sonde op drie plaatsen de bodem in. Het rapport vermeldt "een uit zand bestaand bodemprofiel, waarbij de bovenste 1,3 tot 1,5 m plaatselijk humushoudend is". Geadviseerd werd enige grondverbetering toe te passen.

Op twee plaatsen kwam de sonde niet verder dan ca. 3 meter. De weerstand van de grond werd vanaf die diepte te hoog voor de maximale totaaldruk van 125 Kn die vanuit de rups op de sonde kon worden gezet.

De afgebeelde foto's komen uit een videoverslag van het nieuwbouwproces dat na voltooiing op dvd wordt gezet.

Stap 4: de sloop

Eind augustus was het zover: Zanoli begon met het slopen van de bungalow. Al in het vroege voorjaar hadden we met de zeer gewaardeerde hulp van Aiko van der Lem een bestek gemaakt en hem de sloop gegund. Belangrijk element daarbij was hoe hij met het aanwezige asbest zou omgaan. Uiteindelijk kwamen we overeen dat het met de hand zou worden verpakt en afgevoerd.

In twee dagen was de klus geklaard en was de bungalow, gesorteerd in puin, hout en metaalafval, compleet afgevoerd. Zanoli had de oude dakpannen verkocht aan Van IJken uit Eemnes en diens chauffeur had er snel weer een paar doorverkocht aan buurman Hans. Hoewel hij netjes en beheerst te werk ging, raakte Zanoli per ongeluk met zijn kraan een verdeelkast van Casema en trok hij ook nog een telefoonkabel los, waardoor buren even niet konden bellen en internetten.

Stenen, pannen en schouw

De wachtperiode tussen eind april en het begin van de bouw hebben we gebruikt om o.a. dakpannen, stenen, badkamers en een open haard uit te zoeken. Al snel werd duidelijk dat het in verband met de bosrijke omgeving verstandig was te kiezen voor verglaasde dakpannen. Deze worden na droging bespoten met een kleipapje, met een hoog aandeel glasfritten (glas bestanddelen). De dakpan krijgt zo een glasachtige, harde laag. Verglaasde pannen hebben door hun gladde en harde oppervlak minder last van mosgroei en groene uitslag. Lang hebben we getwijfeld tussen de leizwart of matzwart verglaasde Narvik VHV van Koramik. Heel Nederland hebben we rondgereden om voorbeelden te bekijken. Uiteindelijk werd het matzwart en het voorbeeld stond nagenoeg om de hoek in Aalsmeer.

De perfecte schouw vonden we bij 't Achterhuis in Udenhout (N-Br), aan de koffie bij Lambert van Alebeek. Hij moest wel wat worden bijgekleurd. 't Achterhuis bleek ook het goede adres voor de eiken vloerdelen die we de eerste verdieping wilden laten aanbrengen. Bert's schoonzoon Colard komt de schouw t.z.t. plaatsen en de bijbehorende IJsselsteentjes inmetselen. De gietijzeren achterplaat en de haardopbouw/ vuurkorf moeten we nog uitzoeken.

Voor de gevelstenen kozen we voor de Heukelom van Wienerberger, een rood genuanceerde handvorm in waalformaat. Ook voor deze keuze hebben we heel Nederland afgereden. Het voorbeeld stond in een uitbreidingswijk van Schagen. De monsterstenen die we kregen hebben maandenlang voor het raam in de tuin gestaan om ze van alle kanten en onder alle weersomstandigheden te kunnen bekijken.

De badkamers lieten we ontwerpen door Mila van Volkers Sanitair. Volkers Installatie tekent voor alle installaties, het leidingwerk, de cv en de vloerverwarming van WTH.

Wachten

Na het kappen en afvoeren van de bomen en coniferen brak een lange en moeizame periode aan. Met de aannemer die in eerste instantie door Livingstone was aangewezen kwamen we er niet uit. Vervolgens namen de onderhandelingen met Visser en Van Buuren heel veel tijd in beslag, mede in verband met het verkrijgen van een certificaat van het Garantie Instituut Woningbouw. Pas op 8 juli 2005 kon de aannemingsovereenkomst worden getekend en al die maanden lagen het perceel en de bungalow er troosteloos bij. De bouw zou gaan beginnen op 5 september, direct na afloop van de bouwvakantie en dat betekende weer dat de sloop en het sonderen van de bodem in werking moesten worden gezet.

Sneeuw

In het weekend van 5 maart 2005 viel er een enorm pak sneeuw. Zodra we konden gingen we naar Huizen om onze sprookjestuin te bekijken en een wandeling te maken in de omgeving.

Stap 3: de boomkap

Op 26 april 2005 ging de kettingzaag in de 25 bomen waarvoor vergunning was verleend. Voor de eiken direct naast de bungalow ging het ons zeer aan het hart. De takken van de hogere bomen werden eerst afgezaagd door een "alpinist" met een Surinaamse assistent, een heel bijzondere combinatie!

Stap 2: de vergunningen

Op basis van een bestaand ontwerp van Livingstone Building Industry (Breda) zijn we eind 2004 samen met architect Marino van Mierlo gekomen tot een vrijstaand huis van 1.320 m3 bruto inhoud en ca. 480 m2 bruto vloeroppervlak. Op 17 maart 2005 werden de sloop- en de kapvergunning officieel gepubliceerd. Een maand later, op 14 april de bouwvergunning. Nog 6 weken wachten op eventuele bezwaren en we kunnen aan de gang!

Kaal

Na een paar dagen hard werken en het afvoeren van vele vrachtwagenladingen groenafval, werd de bungalow zichtbaar vanaf de straat. In combinatie met de winterse atmosfeer een heel kaal gezicht.

Stap 1: de struiken

Hoewel de tuin er op het eerste gezicht goed onderhouden uitzag, bleek al snel dat veel bomen en struiken volledig waren uitgegroeid. In combinatie met de voorgenomen sloop en de nieuwbouw bleken zeer drastische maatregelen noodzakelijk. Hier is Jarin samen met collega Tony op 7 december 2004 bezig met het verplaatsen en inkuilen van de bomen en struiken die we wilden behouden en het verwijderen van het overvloedige groen waarvoor geen kapvergunning nodig was. Voor het kappen van 25 bomen en heesters werd een vergunning aangevraagd. De heer Kos van de gemeente Huizen wees ze persoonlijk aan.

Locatie (2)

Huizerhoogt maakt net als de wijken Bikbergen en Crailo, deel uit van de gemeente Huizen. Bovenop een heuvel (het Hoogt) geven verkeerdrempels aan beide zijden van de doorgaande weg toegang tot een woonerf. De huizen aan de Blaricummerstraat en direct daarachter stammen uit de 20-er jaren van de vorige eeuw en zijn ontworpen en ontwikkeld door de bekende joodse architect Harry Elte. B&W van Blaricum vond in eerste instantie dat in deze Gemeente aan woningen als door den heer Elte zullen worden gebouwd, geen behoefte bestaat. Deze woningen zullen uitsluitend door menschen van elders worden betrokken. Mede door problemen met de afwatering en onduidelijkheden rond de Gooische Stoomtram, werd in 1922 slechts vergunning gegeven voor 41 woningen in plaats van de geplande 90. Niet lang daarna ging de Bouwmaatschappij failliet, zodat de woningen en de overige bouwgronden moesten worden geveild. Vanwege de geringe afmetingen zijn de huizen in de loop van de tijd verbouwd en uitgebreid. Toch is het complex van cultuurhistorisch belang als representatief en samenhangend onderdeel van de stedebouwkundige verkaveling van het villapark Huizerhoogt. De woningen hebben daarnaast architectuurhistorische waarde vanwege de vormgeving en detaillering, die typerend is voor de jaren twintig van de 20ste eeuw. Het deel van het complex in Huizen is grotendeels gemeentelijk monument. Het merendeel van de overige huizen is na de 2e Wereldoorlog gebouwd, met toepassing van gevarieerde architectuur, kapvorm, materiaal- en kleurgebruik.

Lokatie (1)

Direct naast het huis ligt een pad dat toegang geeft tot de Tafelbergheide van het Goois Natuur Reservaat (GNR). Aan de achterzijde grenst de tuin zelfs direct aan het reservaat van ca. 70 hectare! De Tafelberg is het hoogste punt van Noord-Holland (36,4 mtr. boven NAP) en in het verleden was er van daaruit vrij uitzicht naar het IJsselmeer en de stad Utrecht. Nu maken de hoge bomen dat onmogelijk. (Klik op de kaart voor een vergroting)

Begin

Eind september 2004 werden we eigenaar van een bugalow die verscholen lag achter hoge coniferen aan de kruising van de Paviljoenweg en de Atelierweg, op de grens van Blaricum en Huizen. We hadden de plek al een jaar eerder ontdekt tijdens de bezichtiging van een huis aan de overkant. Dat huis ging onze neus voorbij, de locatie bleef in onze gedachten. Toen we op advies van Lukas Kastelein het besluit hadden genomen om zelf te gaan bouwen en we het eens waren geworden over de prijs van 1.308 m2 bouwgrond met een te slopen bungalow, kwam een einde aan onze jarenlange zoektocht.